Η ιδιοκτησία βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Παύλου Γαβαλοχωρίου (18ο-19ο αιώνα), ένα ερειπωμένο συγκρότημα με ενδιαφέρουσα σύνθεση που πρόεκυψε μετά από πολύχρονη  διεργασία και προσαρμογή στις ανάγκες των χρηστών. Από την ανάγνωση των κτισμάτων προσδιορίστηκαν οι προηγούμενες χρήσεις των  χώρων, όπως η στέγαση των διαμενόντων, βοηθητικοί χώροι για τις αγροτικές ασχολίες και το ελαιουργείο στην βόρεια πλευρά. Το συγκρότημα ήταν  κτισμένο με τις παραδοσιακές τεχνικές οικοδόμησης. Διασώζει σημαντικά αρχιτεκτονικά στοιχεία  όπως λαϊνοθέστρες, μικρά παράθυρα με πέτρινα πρέκια και λαμπάδες, καμάρες,  πέτρινες τοξωτές πόρτες, τζάκι με ξύλινο πρέκι, πέτρινη σκάλα πού οδηγούσε στην ταράτσα, και πηγάδι για τη περισυλλογή των όμβριων.
Η αρχιτεκτονική μελέτη συνυπολογίζοντας τα δεδομένα και το νέο οργανόγραμμα, πρότεινε την διατήρηση και ανάδειξη  της τυπολογίας της σύνθεσης, την ένταξη του καταλύματος στο περιβάλλον της περιοχής με στοχευμένες επεμβάσεις προσθήκης, την οργάνωση του πρασίνου και της φύτευσης (κήπος οπωροκηπευτικών, εσπεριδοειδή, αρωματικά και  καλλωπιστικά φυτά) και την κάλυψη σε χώρους χρήσης των αναγκών του καταλύματος  το οποίο περιλαμβάνει τρεις κατοικίες, χώρο υποδοχής, κοινόχρηστο παρασκευαστήριο, καθιστικό και τραπεζαρία, καθώς και πισίνα ενταγμένη στον διαμορφωμένο περιβάλλοντα χώρο.